bu, blogger'da var olan bir işlem hatası yüzünden 1 ayı aşkın bir zaman gecikmeli bir cevaptır:

sevgili kardeşim, çömez talebe-i tıbbiye-i şahane mehmet fethullah?cığım;

20.09.2005 tarihinde yaşadıklarını içim parçalanarak okudum.
seni anlama çabasına girdim. evet, o gün mutluydun çünkü hemen herşey gayet zevkli, sistematik ve renkli duruyordu. tıp idi olanlar. lakin belirtmek isterim ki gördüklerin gerçekten son derece uzak. vaziyet, senin için magazin boyutundaydı. henüz tıbbi biyoloji?yle, biyofizik?le, biyokimya?yla tanışmadan hastane ortamına girmiştin, hem de özel olanına..
sen izliyordun, muhtemel kek işlemleri yapıyordun. seni küçümsemiyorum, o anki heyecanını tahmin etmek kolay, ben de yaşadım onları. dedim ya, sen izliyordun, sıkılınca birşeyler içmek için kafeteryaya istediğin an geçebiliyordun. oysa femoral arter?e giren babandı, kalbin kıvrımları arasında takla atan da.. sen izliyordun, arada bir gözün anjiyo sisteminin teknik kısmına kayıyordu, gayet modernize duran bilgisayar sistemine..

ama inşallah birkaç gün sonra varolacak hayatında tıp fakültesinin gerçekleri. femoral arteri bilmek hiçbir mana taşımayacak, plexus?larla tanışacaksın. hangi aminoasit hangi pH?de nasıl yüklenir?, bilen sen olacaksın. bir süleyman balkanlı hoca girecek pembe dünyana mora çevirmek için, gri de olabilir, bu tercih meselesi.. neoplazi terminolojisini soracak sana, istisnaları soracak. o sorarken, sen hocanın mırıl mırıl konuşmasını eleştireceksin içinden.
1,2,3,4,5.. ve inşallah devam edecek.. 6 bitecek, bir bakacaksın başa dönmüşsün. yeniden bir öss ve yeniden bir tıp fakültesi..

yine de hekim olma yolunu seveceksin. çünkü hemen herşeye değiyor, göreceksin.
ama unutma babayı izlemek hoştur, puar?ı söyleyemezsen not hanesine düşen boştur..
ha bi? de şair var:

simsiyah saçların eline gelir
yirmibeşe varmadan keline gelir
not boyun aşmazsa beline gelir
gövdeyi bir işe at tıpa gelme

pre-dr.teo